Pse nuk ka të pastrehë rrugëve në Shqipëri në ato përmasa që ka në vendet e tjera?

Numri i të pastrehëve në rrugë në Shqipëri është më i ulët krahasuar me shumë vende të tjera, dhe kjo mund të shpjegohet nga një kombinim faktorësh socialë, ekonomikë dhe kulturorë.
1. Konteksti ekonomik dhe historik
Gjatë regjimit politik dhe ekonomik e social të para viteve ’90, shteti kishte kontroll të rreptë mbi strehimin dhe ndarjen e pronave. Kjo ka krijuar një trashëgimi ku shumica e njerëzve kanë pronësi të shtëpive të tyre. Shumë shqiptarë ende zotërojnë banesa, shpesh edhe më shumë se një, të trashëguara nga familjarët.
2. Struktura familjare tradicionale
Në Shqipëri, lidhjet familjare janë shumë të forta dhe familjet shpesh ndihmojnë anëtarët e tyre në nevojë. Edhe kur dikush humbet shtëpinë ose përballet me vështirësi ekonomike, shpesh ka të afërm që ofrojnë strehim dhe mbështetje. Ndihma midis të afërmve dhe komuniteteve është një element i fortë në shoqërinë shqiptare.
3. Popullsia relativisht e vogël
Shqipëria ka një popullsi më të vogël në krahasim me vendet më të zhvilluara, çka e bën më të menaxhueshme problemin e strehimit dhe ndihmës sociale.
4. Urbanizimi dhe Migracioni
Shumë shqiptarë kanë migruar drejt vendeve të tjera për arsye ekonomike, duke ulur presionin mbi tregun e strehimit dhe sistemet sociale brenda vendit.
Një pjesë e madhe e popullsisë jeton ende në zona rurale, ku familjet kanë prona të tyre dhe toka, duke ulur mundësinë e mbetjes pa strehë.
5. Përfshirja e shtetit dhe e organizatave
Megjithëse e kufizuar, shteti shqiptar ofron disa shërbime sociale dhe strehim emergjent për individët në nevojë.
Organizatat jofitimprurëse dhe fetare shpesh luajnë një rol të rëndësishëm në ndihmën e personave në vështirësi.
6. Numri i ulët i shërbimeve publike për të pastrehët
Në vendet e zhvilluara, ekzistojnë shërbime dhe strehimore për të pastrehët që mund të inkurajojnë individët e prekur nga varfëria të dalin në rrugë. Në Shqipëri, mungesa e këtyre shërbimeve dhe turpi kulturor i lidhur me të qenit “pa strehë” i bën individët të kërkojnë ndihmë kryesisht nga familja ose rrethi i ngushtë.
Numri i ulët i të pastrehëve në Shqipëri nuk nënkupton mungesë varfërie, por është rezultat i faktorëve socialë dhe kulturorë që zvogëlojnë mundësinë që njerëzit të mbeten plotësisht pa strehë. Megjithatë, me ndryshimet ekonomike dhe sociale, kjo situatë mund të evoluojë.